Adlestrop van Edward Thomas

Ja ik herinner me Adlestrop --
De naam, want op een middag
Die warm was stopte de sneltrein daar
Onbedoeld. Het was laat in juni.

De stoom siste. Iemand schraapte zijn keel.
Niemand stapte uit of in
Op het kale perron. Wat ik zag
Was Adlestrop -- de naam alleen

En wilgen, wilgenroosjes en gras,
En spirea, en hooiopper droog
Geen greintje minder stil en eenzaam schoon
Dan de wolkjes in de hemel hoog.

En op dat moment zong een merel
Heel dichtbij en om hem heen, flauwer,
Verder en verderweg alle vogels
Uit de Oxfordgauw en de Gloucestergauw.