Als je oud bent en grijs en van slaap vervuld,
Pak dan dit boek als je dommelt bij het vuur
Lees langzaam, droom hoe zacht en puur
Je blik vroeger was, door schaduw omhuld;
Jouw momenten van blije gratie zijn door zoveel bemind
Ze beminden je schoonheid met een liefde vals of waar
Slechts één man beminde jouw rusteloze ziel maar,
En beminde ook de treurnis die hij in je trekken
vindt.
En als je buigt bij de gloeiende kolen
Fluister dan wat bedroefd hoe Liefde vlucht
En hoe snel ze beent tot voorbij de bergrug
En haar gezicht tussen sterren is verstolen.
(William Butler Yeats, vertaling Sjoerd van Hoorn)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten